طب چینی از روش های مختلفی مثل معاینه بصری (مشاهده وضعیت ظاهری بیمار)، پرسش از بیمار و نبض برای تشخیص بیماری ها استفاده می کند و با ترکیب انواع روش های معاینه، به الگوی بیماری پی می برد. در طب چینی مدرن، تشخیص بیماری بیشتر بر اساس علائم و نشانه های اصلی، نبض و زبان صورت می گیرد. در این میان تشخیص بر اساس نبض یکی از روش های اصلی تشخیص الگوی بیماری است. ضربان شریان رادیال در زائده استیلوئید مچ هر دو دست را نبض می گویند. از دیدگاه طب چینی آنچه که در این قسمت از مچ احساس می شود می تواند نمودی از وضعیت جریان چی، خون و مایعات در سرتاسر بدن باشد.
در معاینه نبض بر روی هر دست سه موقعیت درنظر گرفته می شود:
سه موقعیت روی دست چپ مربوط به روده کوچک-قلب؛ کیسه صفرا،-کبد؛ و مثانه -کلیه ها و
سه موقعیت روی دست راست مربوط به روده بزرگ-ریه ها؛ معده- طحال و سانجیائوی سه گانه- پریکاردیوم است.
این موقعیت ها در تصویر زیر مشخص شده است:
تشخیص نبض سالم یا بیمار توسط پزشک در این موقعیت ها باعث تشخیص بیماری مربوط به هر یک از این اندام ها می شود.
انواع نبض سیمی (wirey)، شناور (floating)، محکم (tight)، متناوب (intermediate)، گره دار (knocked)، سرریز (owerflowing) و غیره نشاندهنده وجود مشکل یا اختلالی خاص در بخش خاصی از بدن است.
با استفاده از نبض می توان به تشخیص به موقع و در نتیجه بهبود سریع تر بیماری ها کمک کرد.
دقیقه مطالعه
